Ben Hamileyken

Evleneli 6 ay olmuştu ki bigün akşam eşime ağlaya ağlaya dedim ki "çocuk istiyoruuuuuum!"

O da hemen "tamam :) " dedi.

Sonra ben hamile kaldım. Bebek için acayip mutluydum ama evlendiğimden beri 5 kilo aldığımdan kilo konusunda kaygılarım vardı.

Hemen etrafımda ki bu deneyimi yaşayan insanlarla röportajlara başladım. İnsanlar genelde 15 kilo falan almışlardı. Bir tek teyzem 25 kilo almıştı ona da "yuhhhh insan nasıl 25 kilo alır yeaaa!" diye şaşırmıştım. Gerçekten büyük konuşmuşum.... aynısı benim de başıma geldi ya laa...

Hamileliğimin ilk haftalarında eşimin memleketine köye gitmiştik. Köylü komşu kadınlar toplaştılar bigün. Hepsi ben "yeni  gelin" i dikkatlice süzüyor hamileliğimle ilgili yorumlar yapıyodu.

Biri diyor "şifayı kapmış kıh kıh kıh" bir diğeri " dudakları kurumuş gitmiş" öbürü diyor " sararmış sararmış!"  ötekisi gerçekten enteresan bi yorum getirerek "avlanmış avlanmış" diyor ben diyorum "noooluyo lan?!"

 Bulantılarım çok fenaydı.Her kokuya tiksiniyordum. Yatakodası ayrı kokuyor,salon ayrı mutfak ayrı kokuyor ve voltranı oluşturup hergün beni kusturuyorlardı kokular.
Bazen iyi kokular da duyuyordum canım. Mesela çooook uzaklardaki ızgaranın tavuk ızgara olduğunu anlıyordum :D

Eşim "seni ava çıkartıcam" demeye başlamıştı.

Tiksindiğim şeyler kokular değildi sadece 11880 deki zıplayan yeşil böceğe,ümraniyeye falan tiksiniyordum.Ne zaman ümraniyeden geçsek başlıyordu midem.Ne zaman o yeşil böcüklü reklam çıksa kusasım geliyordu.

Bu bulantıların kötü tarafı midemi bi tek ekmek ve patates bastırıyordum. Evet tahmin ettiniz gibi daha başlarda bu yüzden kilo almaya başladım. 69 kilo hamile kaldım 3 ay sonra 72 olmuştum bile.

Sonra Akçay'a annemin yanına gittim.16 haftalıktım.Orada da aldım mı 2 kilo hem de 10 günde. Ne etti 74.

Akçaydan geldim.Eşimle birlikte trabzona gittik iki haftalığına.orada da aldım mı 3 kilo Noldu 77. Orada da kuymakları yağlı yemekleri yedim hemen de yaradı mübarek.Ben zaten 22 haftaya kadar 8 kilo almuıştım.Bu gidişata çok üzülüodum.

karnınız şiştikçe, kilo aldıkça etrafınızdaki hemcinsleriniz size karşı çok acımasız oluyorlar. sanki biri şişmanlasa da yüzüne vursak diye mi bekliyor bu insanlar ne?

o ara kuaföre gittim daha bismillah nasılsın demeden " ayyy ne kadar şişmişsiniiiiiz!" dedi. Sonra velimin bi tanesi okula geldi o da daha nasılsın demeden görür görmez " ayyyy ne kadar şişmanlamışsınıııııızz!" dedi.

hayır be kadınlar, manyak kadınlar 7 aylık hamileyim zaten ya ne olacağıdı? hayır o kadar şaşkınlık niye? hamileyim kilo alıyorum doğal bişi yani. hulk'a dönüşmüyorum ya birden.
bir de artık normal bedenler hiç olmuyordu karından dolayı.alışverişe gittiğimde  giydiklerim olmadı moralim bozuldu... gittim o sinirle bir sürü simit, elmalı kurabiye aldım hepsini yedim...ohhh çok toktum..

Sonra dikkat etmeye başladım ve bi ay hiç kilo almadım.Ramazan bayramına Akçaya gittik 10 gün sonra Annem geldi iki hafta kaldı o ara tartım bozuktu tartılmamıştım.Yeni tartı aldım ve tartıldığıma ne göreyim 85 gözlerime inanamadım yaa.Nasıl o kadar kısa sürede çok kilo almıştım inanamadım.

son aya geldiğimizde hayat biraz daha zorlaşıyor. hareket etmek zorlaşıyor artık. yatakta uyurken bi taraftan bi tarafa dönmek törenle oluyor beş hamlede dönebiliyordum.kırk tane yastıkla yatıyordum.iki kafamda bi tane göbeğimin altında.

gece iki kere çişe kalkmaya başlamıştımım. yatakta koca cüsseyle yayılmışken o uyku sersemliğiyle kalkmak çok zor dostlarım çok zor.

gece bebeğim de benle uyuyordu allahtan. dönerken ben, bi iki kıpırdanıyor ııhhh yapıp bi daha uyuyordu sanırım..

yere eğilip bişi almak tam bir kabustu inat gibi her şeyi o aralar yere düşürüyordum.

eşim hamilelikle ilgili anlattığım her şeye " hımm aynı ineklerdeki gibi yani" diye tepki gösteriyordu. çok alınıyordum. :(

yerli yersiz her şeye ağlıyordumum. bir keresinde eşim tavuklarla ilgili komik bişi anlatmıştı, o kadar sevimli anlatıyordu ki.onu çok sevdiğimden ağladım.

en çok korktuğum şey ise isteyerek çocuk yaptık ama çocuktan sonra birbirimize uzaklaşmamızdı. çok şükür öyle olmadı.

Doğumdan iki hafta önce tok karnına tartıldığımda tartı 92 yi göstermişti.Doğumdan önce tartılmadım hiç. Koca cüssemle beni sedyede taşımakta zorlandılar çok utandım :(

Ameliyat masasına yattığımda belim çok ağrımıştı.Başımdaki anesteziciye dedim ki " ya du ben böyle rahat edemedim çok belim ağrıdı bi düzeliyim ben"

o da" zaten uyuyacaksınız ağrı hissetmiceksiniz" dedi

 "e doğru" dedim.

Uyutmadan önce bir sürü kağıt imzalattırdılar.Allah'ım ölebilirim! diye korktum.
İlacı vermeye başladılar.Ben de gözümü kapadım uykuya geçim bari dedim.
Sonra birden gözümü açtım.

"hiii ya uyudu sanıp keserlerse?" Hemen açtım gözümü.Muhtemelen gözü açık gittim.İnsan o anda ne kadar saçma sapan düşünüyor işte dostlarım :)
Bebeğimi aldım elime Çok şükür o kadar güzeldi ki nur topu gibiydi resmen pembe beyaz :) Hastaneden geldik Hastanede hiç uyumamıştım.Bebek dünyaya yeni gelmiş... ya bişi olursa tazeciğe die gözümü kırpmadım.Bi de zaten sürekli emmek istiyordu.Gece de göğsümdeydi sürekli.uyursam boğulur falan die korktum.Neyse eve geldik Ben bi güzel uyumuşum.O kadar uyumuşum ki eşim meraklanmış uyandırmaya gelmiş.İlk dediğim şey " beni nie bi daha kestiler yaaa:("
Düşünün nasıl etkilenmişim :) Çünkü ben ameliyattan her zaman daha çok korktum normal doğurmak istiyordum. Ama mübarek kızım 4 kilo olduuğu için cesaret edemedim.Sezeryan oldu. Ara ara hala beni tekrar ameliyat ettiklerini görüyorum :D pess yani.

Neyse 40 gün diyet yapamadım gelen giden çok oldu.Gelsin pastalar börekler.Ben de yeni emzirdiğimden ellerim zangır zangır titriyordu acıktığımda. Yedim yedim yedim..Doğumdan bi hafta sonra 85 tim.40 ım çıkınca 84 tüm :( 6 aylıkken bebeğim 10 kilo vermiştim.74 oldum.yaz tatilinde bebeğim8 aylıkken 71 oldum.Emzirmem azaldı tekrar 76 ya çıktım şimdi ise 73.5 gösteriyo tartı ama 73 ten daha az olabilirim çünkü hala malum dönemdeyim bi türlü olamadım şiştim.

Öyle işte dostlarım.İnsanın hayatında güzel bir dönem bu dönem.Hep incecik hamilelere özendim.inşallah bi dahakine kısmet diyorum incecik hamilelik.